Serdecznie witamy wszystkich Parafian św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku i miłych Gości na stronie internetowej. Sieć stała się już powszechnym i akceptowanym środkiem przekazu i wymiany informacji. Jak każde medium niesie ze sobą i nowe możliwości i nowe zagrożenia. Tworząc stronę chcemy wykorzystać możliwości unikając jednocześnie wad. Misją strony jest integracja parafian, gromadzenie ich wokół parafii i umożliwienie szybszego i łatwiejszego kontaktu.
Kościół pw. św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku jest najciekawszą budowlą sakralną w miasteczku. Został wzniesiony pod koniec XIV w. w miejsce wcześniejszego kościoła drewnianego . Uroczyste poświęcenie świątyni odbyło się 28 października 1376r. Dwukrotnie uległ pożarom /1550 i 1767r./ W 1783r. został odbudowany ze składek wiernych całej Warmii.
Świątynię przebudowano w 1900r. Otrzymała wtedy jednorodne wyposażenie neogotyckie. W 1901 r. została konsekrowana.
Obecnie ma kształt trzynawowej bazyliki. Do kościoła przylega wieża nakryta hełmem namiotowym. Bardzo interesujące są arkady wieńczące nawę poprzeczną oraz gotycki portal kościoła. Przed świątynią znajdują się dwie cenne rzeźby dłuta Krzysztofa Perwangera, przedstawiające Madonnę z 1745r. i św. Jana Nepomucena z 1736r. Na południowej elewacji kościoła znajduje się rzeźba, przedstawiająca Jezusa w Ogrójcu.
Od roku 1967 opiekę duszpasterską sprawują Salezjanie , którym 28 stycznia 1977r. przekazano zarządzanie parafią na stałe.
Jakub Większy, Apostoł, Jakub Pielgrzym lub Jakub z Compostelli, cs. Apostoł Iakow Ziewiediejew (zm. 43 lub 44) – jeden z 12 apostołów Jezusa Chrystusa, zwany Większym (dla odróżnienia od Jakuba Mniejszego (Młodszego) Apostoła), syn Zebedeusza i Salome, brat Jana Ewangelisty (Jana Teologa), męczennik, święty Kościoła rzymskokatolickiego, starokatolickiego, anglikańskiego, ewangelickiego, ormiańskiego, koptyjskiego i prawosławnego. Święty ten wymieniany jest w Modlitwie Eucharystycznej (Communicantes) Kanonu rzymskiego.
Święty Jakub Starszy był bratem świętego Jana Apostoła. Obaj byli synami Zebedeusza. Byli rybakami i mieszkali nad jeziorem Tyberiadzkim. Matką świętego Jana i Jakuba była Salome. Spośród Apostołów katalogi wymieniają świętego Jakuba Większego zawsze na czołowym miejscu. Także Chrystus Pan wyróżniał świętego Jakuba. Właśnie on należał do wybranej trójki Apostołów, którzy byli świadkami wskrzeszenia córki Jaira, Przemienienia Pańskiego oraz Jego krwawego konania w Ogrójcu. Święty Jakub miał charakter popędliwy, czym się wyróżniał wśród Apostołów tak dalece, że otrzymał nawet od Chrystusa przydomek "Syn Gromu". Chciał bowiem wraz z Janem aby piorun spadł na pewne miasto w Samarii, które nie chciało przyjąć Pana Jezusa z Jego uczniami. Jakub był wśród tych uczniów, którzy pytali Pana Jezusa na osobności, kiedy będzie koniec świata. Wreszcie był on świadkiem drugiego, także cudownego połowu ryb, kiedy Chrystus ustanowił Piotra głową i pasterzem swojej owczarni.
"W tym samym czasie Herod zaczął prześladować niektórych członków Kościoła. Ściął mieczem Jakuba, brata Jana...". Sprawcą wyroku śmierci świętego Jakuba Większego był król Herod Agryppa I. Jako wnuk Heroda Wielkiego i Hasmonejki Mariamme chciał Żydom okazać, że krew jego narodu płynie w jego żyłach. Dlatego pilnie przestrzegał przepisów prawa Mojżesza i sprawował opiekę nad świątynią w Jerozolimie. Z tych powodów Żydzi bardzo cenili Heroda i łączyli z nim nawet pewne nadzieje. Korzystając z przyjaźni, jaką darzył naród żydowski, Herod Agryppa I, kapłani i starsi nakłonili go, aby rozpoczął prześladowanie Kościoła. Chodziło na pierwszym miejscu o stracenie przywódców. To właśnie ten król po straceniu świętego Jakuba kazał natychmiast uwięzić także świętego Piotra. Kiedy go pojmał, osadził w więzieniu i oddał pod straż czterech oddziałów, po czterech żołnierzy każdy, zamierzając po święcie Paschy wydać go ludowi. Jest rzeczą zadziwiającą, dlaczego świętego Jakuba stracono bez procesu. Władzę nad całą Palestyną dał Herodowi cesarz Klaudiusz. Herod jednak niedługo panował, gdyż zmarł nagle rażony apopleksją. Jakub ucałował swojego kata, czym go tak dalece wzruszył, że sam kat także wyznał Chrystusa i za to natychmiast poniósł śmierć.
W średniowieczu powstała legenda, że święty Jakub, zanim został biskupem Jerozolimy udał się najpierw zaraz po Zesłaniu Ducha Świętego do Hiszpanii. Tradycja ta powstała dlatego, ponieważ w wieku VII miano z Jerozolimy do Santiago de Compostela sprowadzić relikwie świętego Jakuba. Palestynę, bowiem opanowali Arabowie i była poważna obawa zniszczenia jego grobu. Nadto opowiadano sobie, że w czasie jednej z bitew z Maurami miał się ukazać na niebie święty Jakub w zbroi rycerza i przyczynić się do zwycięstwa chrześcijan. W Santiago de Compostela od XI wieku znajduje się stolica arcybiskupstwa, a wybudowana tam katedra pod wezwaniem Świętego Jakuba została uroczyście konsekrowana w roku 1211. Tam został również założony zakon rycerski Świętego Jakuba dla obrony wiary i kraju przed Arabami, którzy najechali w VII wieku także Hiszpanię i kilka wieków ją okupowali. W XIII wieku założono także we Francji inny zakon świętego Jakuba dla opieki nad pielgrzymami. Przetrwał on do roku 1672. Święty Jakub jest pierwszym patronem Hiszpanii, a jego grób w Santiago należał w średniowieczu do najsłynniejszych sanktuariów chrześcijaństwa, zajmując trzecie zaszczytne miejsce - po Ziemi Świętej i po Rzymie.
Przedstawiamy Państwu nasz Przewodnik po Kościele w wersji pdf. Znajdziecie tu obszerną wiedzę na temat historii Kościoła pw. św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku. Jest on również do nabycia w kancelarii parafialnej. Zachęcamy do przeczytania tej lektury.
Rejestry organowe (tzw. dyspozycja):
Manuał I: Bourdon 16’, Pryncypał 8’, Oktawa 4’, Salicet 4’, Flet otw. 8’, Silfl et 1’, Flet kryty 4’, Kwinta 2 i 2/3, Mixtura 2’.
Manuał II: Rurfl et 4’, Cymbel 1’, Gemshorn 8’, Blokfl et 8’, Gedekt 8’, Prestant 8’.
Klawiatura pedałowa: Fletbas 8’, Pr Bas 16’, Subbas 16’, Choralbas 4’, Okrawbas 8’.
Połączenia: Ped, MII, Ped, MI, MII_MI. O
Oprócz tego są włączniki do gry: Tremolo, Piano, Forte
i Tutti. Jedno miejsce jest zaklejone – być może była jeszcze możliwość grania Pleno.
Niniejsza praca powstała z inicjatywy proboszcza parafi i w Tolkmicku ks. Sławomira Szczodrowskiego. Ma ona służyć pomocą turystom przybywającym do Tolkmicka w samodzielnym zwiedzaniu kościoła św. Jakuba Ap. Dodatkowo pozwala ona zapoznać się z podstawowymi wiadomościami o tym malowniczo położonym miasteczku. Opisy dotyczące architektury i wystroju kościoła zawierające niekiedy określenia fachowe uzupełniono słowniczkiem.
Serdecznie witamy Was w zakładce Duszpasterze – historia. Z pewnością z zainteresowaniem zapoznacie się z informacją, jak nazywali się duszpasterze pracujący w naszym kościele, od najdawniejszych czasów. Materiały te otrzymaliśmy od Pani Edyty Pilskiej. Dziękujemy Jej za nie. Jesteśmy przekonani, że ubogacą one naszą wiedzę o historii Kościoła Św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku.
Wspominamy około 50 księży (wg listy – 48 księży, w tym 3 księży 2 razy), którzy wśród nas pracowali i tworzyli małe i wielkie dzieła dla dobra tolkmickiego kościoła i lokalnej społeczności. Niektórzy Salezjanie odeszli już do Pana, inni pracują w różnych parafach lub odpoczywają na emeryturze. Jeszcze inni, jako kolejna zmiana, pracują wśród nas. Niektóre twarze słabo już pamiętamy, inne bardzo mocno zapisały się w naszej pamięci i życiu.
Przy opracowaniu danych biograficznych do przekazywanego Wam dzisiaj Informatora korzystaliśmy z opracowania udostępnionego przez Panią Edytę Pilską
„Proboszczowie i wikariusze w Parafii św. Jakuba Apostoła w Tolkmicku”.
Dużą pomocą była dla nas praca magisterska ks. Juliana Dzierżaka. Wykorzystaliśmy księgi parafialne oraz archiwa osobowe księży pracujących w naszej parafii. Pomocne były informacje Księży z Inspektorii Warszawskiej i innych Księży. Pani Jadwiga Pawluk pomogła nam zarówno w uporządkowaniu nazwisk niektórych brakujących księży jak i ich zdjęć.
Źródłem poniższej listy proboszczów i wikariuszy pracujących w naszej parafii od jej powstania jest książka Ks. Prof, Andrzeja Kopiczki pt. „Katalog duchowieństwa katolickiego w diecezji warmińskiej”.
Spośród wymienionych tu proboszczów na szczególną uwagę zasługuje ksiądz Johann Schwahn, który w latach 1733 – 1773 był proboszczem parafii św. Jakuba Ap. w Tolkmicku. Wielkim wysiłkiem i kwestowaniem we wszystkich kościołach Warmii przyczynił się do szybkiej odbudowy kościoła po pożarze w 1767 roku. W roku 1738, z fundacji jego matki, zbudował kaplicę barokową cmentarną p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Listę proboszczów otwiera ks. Henricus – 1330. Po nim następują:
– Johannes – 1349
– Otto Opin Machwitz – (?)
– Mateusz Rosenberg – XV w
– Mokołaj Koler 1482
– Piotr Gothus (?)
– Jan Fryderyk Geinitz (?)
– Jan Koch (?)
– Maciej Ebert – 1521
– Joachim Simonis – 1532
– Fabian Schwartze – 1560
– Kasper Gunthar – 1564
– Jan Muritius – 1581
– Kleofas Rein – 1588
– Piotr Thiel – 1588
…….
Niedziele i uroczystości:
Godz. 7:00, 9:00, 11:00 - z udziałem dzieci oraz 18:00,
Dni powszednie:
Godz. 7:00 i 18:00,
NABOŻEŃSTWA
I wtorek miesiąca - 17:30 - wypominki za zmarłych,
Środy - 17:30 - do Matki Bożej Nieustającej Pomocy,
każdego dnia - 15:00 - Godzina Miłosierdzia. Koronka do Miłosierdzia Bożego,
Piątki - 17:30 - do Serca Pana Jezusa,
I Sobota miesiąca - 15:30 - Różaniec Fatimski,
I Niedziela miesiąca - 17:00 - Konferencja i zmiana tajemnic różańcowych,
Maj - 17:30 - Nabożeństwo do Matki Boskiej /majowe/,
Maj - 19:15 - wtorki i czwartki - nabożeństwa przy krzyżach i kapliczkach polnych,
Czerwiec - 17:30 - Nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa,
Październik - 17:30 - Nabożeństwo do Matki Bożej. Różaniec,
Listopad - 17:30 - Nabożeństwo za zmarłych /wypominki/
Wielki Post - 17:30 - każdy piątek - Droga Krzyżowa ,
- 17:30 - Niedziele - Gorzkie Żale z nauką pasyjną,
Odpust parafialny ku czci św. Jakuba Apostoła – patrona Kościoła 25 lipca każdego roku.
Kościół jest najciekawszą budowlą sakralną w miasteczku. Został wzniesiony pod koniec XIV w. w miejsce wcześniejszego kościoła drewnianego . Uroczyste poświęcenie świątyni odbyło się 28 października 1376r. Dwukrotnie uległ pożarom /1550 i 1767r./ W 1783r. został odbudowany ze składek wiernych całej Warmii.
Świątynię przebudowano w 1900r. Otrzymała wtedy jednorodne wyposażenie neogotyckie. W 1901 r. została konsekrowana.
Obecnie ma kształt trzynawowej bazyliki. Do kościoła przylega wieża nakryta hełmem namiotowym. Bardzo interesujące są arkady wieńczące nawę poprzeczną oraz gotycki portal kościoła. Przed świątynią znajdują się dwie cenne rzeźby dłuta Krzysztofa Perwangera, przedstawiające Madonnę z 1745r. i św. Jana Nepomucena z 1736r. Na południowej elewacji kościoła znajduje się rzeźba, przedstawiająca Jezusa w Ogrójcu.
Od roku 1967 opiekę duszpasterską sprawują Salezjanie , którym 28 stycznia 1977r. przekazano zarządzanie parafią na stałe.
Miasto i gmina Tolkmicko objęta jest w dużej części Parkiem Krajobrazowym „Wysoczyzna Elbląska” z bogatą rzeźbą powierzchni i bujnym zalesieniem. Łączą się tu w jedno krajobrazy górski, lesisty i morski, roztaczając niezwykle piękne widoki. Znajdują się tu trzy rezerwaty leśne: Kadyński Las, Buki Wysoczyzny Elbląskiej i Pióropusznikowy Jar. Doskonale nadaje się do uprawiania żeglarstwa i sportów wodnych. W Kadynach znajduje się największy w Polsce dąb im. Jana Bażyńskiego (obwód ponad 10 m), a największy głaz narzutowy Święty Kamień (obwód 13,80 m) znajduje się w wodach Zalewu Wiślanego. Rzadkimi okazami występujących tu zwierząt są: jeleń wschodni (sika), losie, wydry.
Na terenie gminy znajdują się liczne zabytki np. w Tolkmicku kościół parafialny p.w. św. Jakuba z. XIV w., baszta gotycka, domy mieszczańskie z. XVII-XVIII w., kaplica barokowa z XVIII w., we wsi Łęcze zespól domów podcieniowych z końca XVIII i początku XIX w., kościół barokowy z 1746 r.; we wsi Nadbrzeże -Połoniny dawny dom zdrojowy z 1842 r.; we wsi Pogrodzie kościół pseudogotycki z 1885 r.
Kadyny są bodaj najciekawszą miejscowością na Wysoczyźnie Elbląskiej. Jej właścicielem był m.in. Cesarz Niemiec Wilhelm II, który przebudował cala wieś zatrudniając do tego najlepszych architektów.
Zobaczyć tu można zespół budowli dworskich z barokowym pałacem, dawnym spichlerzem i oranżerią, słynną do dziś wytwórnią majoliki, malowniczo położony klasztor franciszkański z XVIII wieku oraz pieczołowicie odrestaurowany budynek dawnej szkoły zaprojektowany przez słynnego architekta Konrada Steinbrechta.
Obecnie w budynku tym mieści się stylowa restauracja oraz hotel o nazwie „Gościniec pod Srebrnym Dzwonem”, oferujący wyjątkowe połączenie historii i dyskretnego luksusu.